Met 23 leden van onze afdeling G&B Gooi-Noord begonnen we aan ons 3-daags bezoek aan Wallonië/België.
We vertrokken (service van Kupers) van station Bussum Zuid om 06.15 uur. Het was prachtig weer. In Weert bij het busbedrijf was een korte sanitaire stop. Onze boomdeskundige Roger wees meteen op een bijzondere Els (een regina-soort met varenachtig blad, maar te herkennen als soort door de elzenproppen).
Het eerste doel was Kasteel Hex in Parc du Chateau du Martin. We kregen twee gidsen en mochten niet op eigen gelegenheid rondkijken. Het kasteel met voorplein oogt onderhouden maar de kleine rozentuin en rondom liggende tuindelen zagen er erbarmelijk uit. Totaal overwoekerd. Ik vond het geheel “een ruïne” vergeleken bij de bezoeken die ik er in de jaren ’80 bracht met de Ned. Tuinenstichting. De hele tuin inclusief de moestuin wordt door twee medewerkers onderhouden. De 18^e -eeuwse groentekelder wordt nog gebruikt voor opslag van wintergroenten.
Daarna bezochten we in Parc du Chateau St. Martin een zgn. Zentuin, met een koele, groene rustige uitstraling. We mochten daar wel vrij rondlopen en kregen desgewenst tekst en uitleg van de sympathieke eigenaar van het als een klein kasteel uitziend huis dat hij in verwaarloosde toestand had gekocht en laten restaureren. Dit duurde 7 jaar!  En met de latere aanleg van de tuin is het na veel overleg goed gekomen. Sympathieke bewoners die de entreegelden bestemmen voor de armoedebestrijding in het district.
Daarna was het tijd voor het hotel in Brussel Oost: NOVOTEL. Met net tijd om je op te knappen voor het avondeten.
De volgende dag was het “de omgekeerde wereld”: stromende regen. Echt een flinke tegenvaller want we bezochten toen net de mooiste tuin van de reis: Jardin de la ruelle rose. Het al bejaarde echtpaar leidde ons in twee groepen rond. Er is een collectie bijzondere bomen en er bloeiden natuurlijk veel oude rozen-soorten. De geit en lama (een verjaardagscadeau aan mevrouw) waren dikke vriendjes. We werden er in de schuur getrakteerd op heerlijke zelf gemaakte appelsap met wafel.
Daarna ging de bus naar Villers voor een bezoek aan de ruïnes van de oude cisterciënzerabdij. De regen werd minder en we konden hier vrij ronddwalen. Er liep een hoog pad  met opzij een strook met op volgorde van datum van bekendheid aangeplante oude rozensoorten omhoog naar een uitzichtpunt. En je kon vandaar verder lopen naar een boomgaard waar een paar kleine paardjes stonden van een bijzonder ras, Skyros meen ik, genoemd naar een Grieks eiland. Er lag tussen de ruïnes een prachtige rozentuin met een symmetrische vijverpartij en een soort beplante piramide in het midden. Verder was er een wat verwaarloosde medicinale tuin omzoomd door uitgelopen wilgentakken. Voor degenen die liever binnen bleven was er in het hoofdgebouw een gezellige bistro.
Daarna werd het eindelijk droog en we boften daarmee bij het bezoek aan de watertuinen van Annevoie. De groep werd weer in tweeën gedeeld en we kregen een deskundige gids mee. Er viel veel te vertellen over de aanleg en de ingenieuze manier van het natuurlijk gebruik van de waterstromen voor de verschillende fonteinen. Die hadden o.a. de vorm van een pauwenstaart of een waterval of een hoog spuitende fonteinstraal.
Hierna was er kort tijd voor koffie/thee en/of een bezoek aan de gezellige winkel. Daarna naar het hotel voor het laatste diner. Teun en Tiny boden ons een drankje namens de afdeling aan bij de bar. Maar misten daardoor het avondeten want bijna alles was op!! Enfin, er waren nogal wat organisatiefouten en er is dus een brief hierover aan Kupers gestuurd. Zo zei onze (overigens een prima) begeleider Piet dat hij geen verstand van planten had en wij elkaar maar moesten helpen met namen e.d. Hij had ook niet eerder een bezoek aan de tuinen van ons programma in Wallonië gebracht en moest veel improviseren. Nu eind goed al goed.
Wij hadden op de derde dag prima zonnig weer. En gingen eerst naar een plantentuin in de buurt van Mechelen: Meisse. Het is eerder een groot park van 92 ha. Met een paar beroemde kassen. Er is ook een aardig nieuw onderdeel van brede slingerende hoog gelegen paden in een meertje met een bijzondere begroeiing. En met een treintje kon je al hotsend en hobbelend het park rond rijden en op diverse plaatsen uitstappen. We hadden er 4 uur de tijd voor maar dat was echt te kort!
De laatste van onze tuinen was de kwekerij de “Vlindertuin “waar we een ongelooflijke keus konden maken uit botanisch gekweekte planten waarvan er veel in bloei stonden. In deze buurt, bij Mechelen, is een kerktoren omgewaaid (was op TV ) en de eigenaresse zei dat een kilometer of tien verderop de tuinen, boom-en-fruitgaarden volledig waren vernield door een hagelstorm. Haar terrein was wel drijfnat van de vele regens maar ze was aan deze ramp ontkomen.
Weer in de bus en terug naar onze uitstap-plekken. En onderweg was er nog een korte stop (net als op de heenreis) bij een wegrestaurant. Deze stops zijn ons niet bevallen. We kregen nl. van tuineigenaren het advies om daar en daar bij een aardige horeca locatie te stoppen. Maar NEE. Reden?  Krijgt de chauffeur misschien een beloning? Enfin, dit is ook een van de “missers” van Kupers.
De terugreis viel qua tijd mee en we waren precies om 22.15 uur op Bussum Zuid retour.  Al met al voor mij best een geslaagde tuinreis.

Charlotte Abma.